Back Бітва пад Прагай (1794) Byelorussian Bitva u Pragy Czech Schlacht bei Praga (1794) German Πολιορκία της Πράγας (1794) Greek Battle of Praga English Defendo de Praga Esperanto Bataille de Praga French Battaglia di Praga (1794) Italian 프라가 전투 Korean Штурм Праги (1794) Russian

Obrona Pragi

Sprzątanie Wikipedii
Ten artykuł należy dopracować:
od 2024-04 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2024-10 → dodać/uzupełnić podstawowe informacje biograficzne.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Obrona Pragi
(Rzeź Pragi)
Insurekcja kościuszkowska
Ilustracja
Obrona Pragi, Aleksander Orłowski
Czas

4 listopada 1794

Miejsce

Praga

Terytorium

Rzeczpospolita Obojga Narodów

Wynik

klęska Polaków

Strony konfliktu
Imperium Rosyjskie I Rzeczpospolita
Dowódcy
gen. Aleksandr Suworow gen. Józef Zajączek
Siły
23 tys. ludzi (w tym Kozacy[1]),
86 działa[2] 		13,6 tys. ludzi,
104 działa[3]
Inne dane szacunkowe:
do 30 000 ludzi[4][2]
(w tym oddziały nieregularne i milicja[1])
Straty
4 tys. zabitych i rannych[4] ok. 9 tys. wojska,
7–20 tys. cywili[5][6][7]
Położenie na mapie Polski w 1794
Mapa konturowa Polski w 1794, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia52°15′07″N 21°03′03″E/52,251944 21,050833
Multimedia w Wikimedia Commons

Obrona Pragi (zwyczajowo rzeź Pragi[8]) – ostatnie starcie zbrojne insurekcji kościuszkowskiej, a zarazem ostatnia bitwa Rzeczypospolitej Obojga Narodów, stoczona w obronie Warszawy 4 listopada 1794 roku.

Warszawska Praga była w okresie insurekcji kościuszkowskiej strategicznym punktem obrony miasta przed atakującymi od wschodu wojskami rosyjskimi. Siły nacierające pod dowództwem Aleksandra Suworowa liczyły ok. 23 tys. żołnierzy i 104 armaty, podczas gdy obrońcy, dowodzeni przez gen. Józefa Zajączka, mogli wystawić ok. 13 tys. ludzi, rozmieszczonych wzdłuż fortyfikacji przygotowanych pod kierunkiem inżyniera Jana Bakałowicza.

  1. ↑ a b Suworow, Польская кампания (1794-1795 гг.) (Суворов) 1795.
  2. ↑ a b Friedrich Christoph Schlosser, History of the Eighteenth Century and of the Nineteenth Till the Overthrow of the French Empire: tom 6 (przetłumaczone z niemieckiego). Chapman and Hall, 1845. S. 256.
  3. ↑ Mała Encyklopedia Wojskowa; według innych źródeł artyleria polska liczyła 90 dział.
  4. ↑ a b Gaston Bodart, Militär-historisches Kriegs-Lexikon (1618–1905). Wiedeń, Lipsk: C. W. Stern, 1908. S. 300
  5. ↑ Tadeusz Myślik: Dorosnąć do wielkości. Czas Warszawski. [dostęp 2009-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2009)]. (pol.).
  6. ↑ „According to one Russian estimate 20,000 people had been killed in the space of a few hours” (Adam Zamoyski: The Last King of Poland, London, 1992 p.429).
  7. ↑ „...Ciężkie nieszczęścia napełniły nas trwogą (...) Po zdobyciu przedmieścia Praga (4 listopada) zostało wymordowanych ponad 16 000 ludzi – mężczyzn, kobiet i dzieci. Musieliśmy patrzeć na te okrutne sceny, gdyż działo się to naprzeciw naszego domu. Jedynie Wisła przepływa pomiędzy tym przedmieściem a naszym domem, który stoi tuż nad brzegiem rzeki...” św. Klemens Dworzak w liście do przełożonego za: Józef Heinzmann: Głosić na nowo Ewangelię. Św. Klemens Maria Hofbauer (1751-1820). Tuchów: Homo Dei, 1992, s. 36.
  8. ↑ Bruno Korotyński, Rzeź Pragi, 1924.

Developed by StudentB